"Chcąc zapanować nad żywiołem,
musisz stać się jego częścią"

Miliony lat temu ze związku czterech podstawowych żywiołów: ognia, wody, powietrza i ziemi, narodziła się Seveth, Pani Żywiołów. W prastarych mitach starożytnych ludzi zapisane jest, iż to ona zrzuciła na świat ogień - gorętszy od wulkanicznej magmy, wodę - czystą niczym kryształ, ziemię - twardszą od najwyższych gór całego świata, i powietrze, które dało życie pierwszym organizmom. Kilka tysięcy lat później ów żywioły stały się niezależne i unicestwiły Seveth na skutek czego świat jest takim, jakim jest.

Ok. roku -2000 wielki mistrz "Zakonu Dębowej Różdżki", Hil-Galas rozpoczął prace nad odnalezieniem zaginionego wieki temu manuskryptu Krail'Gayacalwe, co oznacza "Moc władania". Ów manuskrypt wg prastarych mitów ma wielką moc, która pochodzi od samej Seveth, Pani Żywiołów. Starożytni ludzie wierzyli także, że ten, kto odnajdzie manuskrypt i nauczy się korzystać z jego mocy, może władać wszystkimi czterema żywiołami. Hil-Galas szukał go przez całe swoje życie. Poświęcił temu przedsięwzięciu bardzo wiele czasu, pieniędzy i siły, lecz nie udało mu się osiągnąć zamierzonego celu.

Ok. roku -1100 pewien uczony Mamembert odnalazł zapiski dotyczące poszukiwań Hil-Galasa i kontynuował jego dzieło. Udało mu się znaleźć Manuskrypt, lecz po scaleniu wszystkich części nie był wstanie opanować mocy, którą wydzielał ów pergamin i umarł. Uczeń Mamemberta zabrał skarb i opętany jego mocą uciekł do Krainy Zgromadzenia, gdzie poznał całą jego tajemnicę. Niestety moc była tak potężna, że młodzieniec starzał się cztery razy szybciej i umarł w wieku 27 lat. Wg opowieści mieszkańców tamtych okolic, w dniu śmierci młodzieńca na niebie ukazała się sylwetka Seveth, a z lasów wydobywały się jakieś śpiewy. Ów dzień mieszkańcy Krainy Zgromadzenia nazywają dniem "Przekazania", w którym duch bogini Seveth zrzucił na świat cztery manuskrypty, w których zapisane są do dziś zaklęcia służące do kontrolowania sił żywiołów.

Mijał czas, a władający magią nauczyli się zaklęć opisanych w manuskryptach. Magia kontrolowania żywiołów rozpowszechniła się tak bardzo, że nie było praktycznie maga, który nie umiałby przynajmniej jednego prostego zaklęcia. Zbyt częste używanie tej magii spowodowało, iż pospólstwo zaczęło się jej bać i w akcie obrony zaczęli wyganiać ze swoich wiosek wszystkich, którzy ją używali. Zamieszkanie możliwe było jedynie w dużych miastach, gdyż tam nie rzucali się w oczy. W krótkim czasie liczba "władających żywiołem" zmniejszyła się a najwytrwalsi poznali najpotężniejsze zaklęcia, dzięki czemu byli wstanie bronić się przed łowcami wszelkiego rodzaju.

Ok. roku 600 sir Cristoff, mag szlacheckiego pochodzenia, spisał wszystkie słowa wypowiadane podczas inkantacji i przetłumaczył je na wspólną mowę, co w ostateczności stworzyło "tajemny język żywiołów". Obecnie wszyscy Mówcy żywiołów posługują się ów językiem, dzięki czemu są w stanie łatwo rozpoznać się tak, aby inni nie dowiedzieli się o ich tożsamości. Sir Cristoff dokonał także podziału magii żywiołów na cztery podstawowe specjalizacje: magię eteru, (mówca eteru), magię ziemi (mówca kamienia), magię wody (mówca wody), i magię ognia (mówca ognia). Z biegiem czasu, mówcy podzielili się na pewne grupy. Mówcy wody i ognia zaczęli ze sobą rywalizować, tak samo jak mówcy kamienia i eteru. W krótkim czasie ta rywalizacja zamieniła się w morderczą walkę o to, który z nich stanie się potężniejszy.

Obecnie mówców żywiołów jest bardzo mało, a to za sprawą pospólstwa, które wciąż żywi do nich niechęć. Są także inne powody takie jak walka między sobą, kłopot ze znalezieniem mistrza, a jak już zostanie znaleziony to z opanowaniem magii. Mówcy ukrywają się na odludziach, a nieliczni w dużych miastach, gdzie jest łatwy dostęp do wszelkiego rodzaju ksiąg, pracy i informacji. Wiele z tej potężnej i intrygującej magii zostało zapomniane i zagubione. Tylko nieliczni poszukują informacji na temat czterech manuskryptów, aby zgłębić tajemnicę zagubionej magii...

Dalej >>> opis magii