WĘŻE STAREGO ŚWIATA
Pochodzenie
Węże występują na terenie całego Starego Świata. Ponieważ większość węży jest kojarzona ze żmijami, które mogą być groźne dla człowieka, są często tępione. Niewielu ludzi nie wie, że mogą być one również źródłem wielu pożytecznych informacji. Z powodu wykorzystywania jadów niektórych węży przez alchemików i magów, są one kojarzone z śmiercią i magią, a najczęściej z jej czarnymi odmianami. W sztuce wąż często towarzyszy motywom kości i czaszek. W społeczeństwie najczęściej węże kojarzą się ze śmiercią i złem. Ludzie nie wyedukowani boją się tych tajemniczych i mało poznanych istot.
Częste można usłyszeć również legendy i ustne przekazy mówiące o wężach jako strażnikach pilnujących skarbów czy też grobowców. Postać węża w wierzeniach pełni ważną funkcję, ponieważ te tajemnicze stworzenia budzą strach u wielu ludzi. Przeraża głównie ich złowieszczy syk, który przeszywa i przywołuje dreszcze, strach powodowany jest również lękiem przed śmiercionośną trucizną, jaką zostały obdarzone te zwierzęta.
Zupełnie inne podejście do węży mają mieszkańcy Kislevu. Stworzenia te często traktowane są jak zwierzęta domowe (poza gatunkami jadowitymi). Szczególnym szacunkiem cieszy się tu zaskroniec, w niektórych regionach czczony jako bóstwo. Popularna jest również przypowieść o królu węży i jaszczurek, pilnującym wielkiego skarbu.
Charakter:
Węże z reguły nie atakują człowieka bez powodu. Zachowują się agresywnie jedynie w sytuacji "przyparcia do muru". Człowiek dla większości węży jest za duży, aby stać się dla nich pokarmem, więc mylnym jest powszechne przekonanie o tym, że węże polują na ludzi dla jedzenia. Wyjątkiem od tej reguły są węże i istoty wężopodobne dotknięte przez chaos. Takie stworzenia często zabijają napotkanych ludzi z czystej przyjemności. Te mutanty często również pożerają swe ofiary.
Węże w naturze agresywne bywają jedynie w okresie godowym oraz podczas dorastania młodych. W takim okresie (lato - jesień) nie należy ich niepokoić.
Budowa ciała:
Długość węży występujących w Starym Świecie jest zróżnicowana. Najmniejsze osiągają jedynie około 0,5 metra. Największe mogą dochodzić nawet do 5 metrów. Oczywiście spaczenie chaosem znacznie zwiększa ich rozmiary. Najczęściej spotykane sztuki mają około 2,5 metra długości. Ubarwienie węży jest zależne od środowiska ich życia. Węże żyjące w górach przybierają szare ubarwienie, często pokryte są wzorami ułatwiającymi maskowanie się w skalnym otoczeniu. Węże zamieszkujące tereny bagienne i leśne przybierają barwy zbliżone do brązu i ciemnej zieleni, co ma za zadanie ułatwić maskowanie na zacienionym podłożu.
Węże z okolic cieplejszych będą miały jaśniejszą barwę (zapobiega to przegrzaniu ciała w ciepłe dni). Niektóre gatunki mają jaskrawe barwy, świadczące o posiadaniu śmiercionośnego jadu.
Większość węży posiada szczęki nie połączone z czaszką na stałe, co pozwala wielokrotnie zwiększyć rozmiar paszczy, dzięki czemu ofiary mogą być połykane w całości. Węże nie posiadają zębów do siekania, ani też tarcia pokarmu co wymusza taki sposób odżywiania.
Psychika
Małe węże (do 3m) unikają kontaktów z człowiekiem, ale nie okazują przed nim strachu w sytuacji, gdy zostaną osaczone. Wszystkie gatunki węży boją się ognia, dlatego używa się go często do odstraszania tych istot (czasami wystarczy nawet zwykła pochodnia).
Występowanie, populacja
Zwierzęta te można spotkać na terenie całego Starego Świata. Zamieszkują prawie wszystkie siedliska, wyjątkiem są tutaj miasta stworzone przez ludzi, choć coraz częściej spotykane są przypadki spotykania tych stworzeń w slumsach i na przedmieściach.. Na terenach zasiedlonych przez człowieka ilość węży jest mniejsza niż w terenach dziewiczych. Spowodowane jest to nagonką na te stworzenia, jaka została przeprowadzona na początku tego wieku. Można je jednak spotkać dość często w lasach i na bagniskach. Nikt nie próbował się podjąć liczenia ich populacji.
Tryb życia
Węże są to drapieżniki, polują głównie na niewielkie stworzenia takie jak: muszy, szczury, żaby, małe ptaki, czasami ich ofiarami padają również króliki. Węże gigantyczne mają o wiele szerszy jadłospis obejmujący również ludzi. Na szczęście takie osobniki zdarzają się bardzo rzadko. Czasami porywają również ptasie jaj.
Polują głównie w nocy, ponieważ łatwiej jest im wtedy wyczuwać zwierzęta ciepłe. Korzystają również ze zmysłu węchu. Taktyka polowania polega na zaczajeniu się na ofiarę lub cichym podkradnięciu się do niej, a następnie niespodziewanym i szybkim ataku. Węże jadowite najczęściej gryzą zaatakowaną ofiarę, próbując wstrzyknąć jej śmiercionośny jad, natomiast węże nie jadowite najczęściej próbują swoja zdobycz udusić lub zmiażdżyć. Ofiary po uśmierceniu są połykane w całości. Jeden posiłek starcza im na okres od kilku dni nawet do kilku miesięcy. W dzień najczęściej odpoczywają wygrzewając się na słońcu, choć nie pogardzą również małym posiłkiem w czasie dnia.
W czasie miesięcy zimowych węże zapadają w rodzaj letargu, z którego budzą się dopiero na wiosnę. W tym czasie nic nie jedzą. Żyją dzięki zapasom tłuszczu zgromadzonym w lecie i na jesieni.
Wszystkie węże muszą co jakiś czas zmieniać skórę, która nie rośnie razem z nimi i po pewnym czasie staje się za ciasna dla właściciela. Nowa powłoka ciała tworzy się pod starą. Węże całe życie zmieniają skórę, dlatego często można znaleźć porzucone półprzeźroczyste skórki, po których można rozpoznać gatunek węża.
Węże są jajo- lub jajo-żyworodne. Młode przychodzą na świat w miesiącach letnich kiedy jest największa ilość pokarmu, co ułatwia ich rozwój i zapewnia większą szansę przetrwania.
| Dla przeciętnego węza (około 3m długości) |
|
Sz |
Ww |
Us |
S |
Wt |
Zw |
I |
A |
Zr |
Cp |
Int |
Op |
Sw |
Ogd |
| 4 |
33 |
33* |
3 |
2 |
5 |
45 |
1 |
45 |
22 |
8 |
33 |
33 |
- |
*umiejętności strzeleckie dotyczę jedynie tych węży, które posiadają umiejętność plucia jadem
Umiejętności:
Cichu chód na wsi
Ukrywanie się na wsi
Skradanie
Tropienie
Łowiectwo
Odporność na trucizny
Podane statystyki są jedynie przykładem, i należy je modyfikować wedle własnego uznania. Logiczne jest, że gigantyczny wąż górski nie może mieć siły równej 3. Podane wyżej umiejętności również stanowią jedynie przykład i również mogą zastać zmienione.
Zasady specjalne
Jad jaki posiadają węże również nie jest zawsze taki sam, niektóre jady działają wolniej inne szybciej. Przyjmuje się że, im mniejszy wąż tym ma silniejszy jad, wyjątek od tej reguły stanowią węże spaczone chaosem ich jadu przeważnie powodują prawie natychmiastową śmierć. Należy również pamiętać o różnych działaniach trucizn. Jeden jad będzie paraliżował, inny trawił ofiarę od środka. Węże występujące normalnie przeważnie dysponują jadem paraliżującym (wywołuje śmierć przez zatrzymanie akcji serca lub oddychania).
Siła jadu jakiego użył wąż zależy od woli mistrza gry, ale przykładowo jad żmii powinien zabić w ciągu dwóch trzech godzin.
Większość węży nie powinna dostawać ujemnych modyfikatorów do testów w ciemności. Jak wcześnie powiedziałem posługują się one głównie zmysłami węchy i termowizji, które nie wymagają do swego działania światła.
Należy również pamiętać o dodatkowym pancerzu jaki dają łyski w przypadku węży podległych mutacjom. Należałoby tu rozgraniczyć zadawanie raz ciętych i kłutych.
