TROLL GÓRSKI
Pochodzenie

Trolle górskie pojawiły się na świecie stosunkowo niedawno, wyłaniając się z niezmierzonych czeluści chaosu. Niektórzy ich korzeni upatrują w zwykłych trollach, inni zaś klasyfikują je jako typ zupełnie odmienny i całkowicie zdegenerowany przez destrukcyjne działanie chaosu i jego namacalnej materii w postaci spaczenia. Właściwie rzecz ujmując nazwa troll górski nie jest adekwatna do opisywanego stworzenia, z racji wątpliwości pokrewieństwa, niemniej gdy weźmie się pod uwagę wielkość, charakter, wygląd to nasuwają się pewne skojarzenia.

Budowa ciała:

Twory chaosu, jakimi są trolle górskie to przerażające istoty o dziwacznej budowie ciała. Wielkie, bo liczące aż 4m wysokości, posiadają dwie pary ramion, pierwsze górne, masywne, funkcją i proporcjami przypominają ramiona i ręce humanoidów, drugie, mniejsze, wyrastają z boków korpusu (na wysokości dolnych żeber) i mają za zadanie przytrzymywać i ewentualnie rozszarpywać ofiarę. Dolne ramiona są dużo słabsze i krótsze, przez co mniej efektywne w działaniu i walce. Same dłonie to czteropalczaste maszyny do zgniatania i miażdżenia. Te górne dysponują wprost ogromną siłą, dolne także z łatwością miażdżą kręgosłupy ofiar. Niemniej najbardziej przerażającą częścią ciała trolla jest głowa. Ogromna, zakończona długimi i spiczastymi uszami budzi prawdziwy postrach. Osadzona na krótkim, ale masywnym karku, przy lekko pochylonej do przodu sylwetce, z ogromnymi szczękami wydaje się niewyobrażalną maszyną do pożerania. Same szczęki składają się z nieregularnych rzędów długich zębów, zdolnych zarówno kruszyć, rozszarpywać jak i miażdżyć. Zadziwiający organizm trolla w ciągu kilku tygodni jest w stanie odtworzyć połowę wszystkich zębów (np. utraconych w walce). Zębiska trolla są bardzo ostre i bardzo twarde i stosukowo łatwą przebijają nawet płytowe pancerze. Nogi trolla są bardzo grube i masywne, na tyle by utrzymać w pionowej pozycji potężne i masywne cielsko. Dobrze umięśnione pozwalają sprawnie się poruszać, choć nie sprawdzają się na długich dystansach i przy szybkich zwrotach. Cała sylwetka jest bardzo masywna, ciało wydaje się być doskonale umięśnione, niemniej wszystko to pozwala trollowi poruszać się w miarę szybko, aczkolwiek raczej niezgrabnie i robić użytek ze swojej ogromnej siły. Jeśli idzie o owłosienie to na trolle górskie takowego nie posiadają. U niektórych osobników gdzieniegdzie na guzach i brodawkach widnieją małe, szczeciniaste włosy, niemniej zasadniczo trolle włosów nie posiadają. Zazwyczaj osobniki są zupełnie nagie, sporadycznie przepasają się strzępami materiału zdartymi ze swych ofiar. Sama twarz trolla jest bardzo ciekawa. Odpychająca, przerażająca, z ogromnymi wargami, brodawkami, z wystającymi kłami, a jednak przebogata, jeśli idzie o mimikę. To właściwie jedyny sposób wyrażania emocji przez trolla (głównie w okresie godowym).

Charakter, psychika

Górskie trolle to bardzo agresywne niemniej skrajnie głupie stworzenia. Ich ewidentnie chaotyczny charakter ujawnia się poprzez jakby naturalną chęć niszczenia wszystkiego wokół, szkodzenia innym i pożerania wszystkiego. Troll wszelkie swoje działania skłania tylko w tym kierunku, dając upust swoim pierwotnym instynktom i żądzy destrukcji. Ta mało inteligenta bestia nie jest zdolna do żadnych kreatywnych działań, niemożliwym jest także wpływ na jej zachowanie, obyczaje czy jakiekolwiek działania. Jedynie poprzez proste czynności (głośne dźwięki, zapach, ostre barwy) jesteśmy w stanie przykuć jej uwagę na dłużej. Agresja tego stworzenia przyjmuje dość dziwny charakter, chaotyczny do tego stopnia, iż nie liczy się definitywne osiągnięcie celu (zjedzenie, zdeptanie, zniszczenie), a jedynie sama czynność, przez to troll potrafi równie szybko zainteresować się czymś jak i momentalnie coś porzucić.

Występowanie, populacja

Trudno oszacować jak wielka jest populacja trolli górskich na świecie. Przybyły niedawno, ale już widziano je zarówno w Górach Czarnych, Szarych jak i Krańca Świata. Mało kto mógł o nich opowiedzieć, toteż nikt nie wie jak wiele osobników zagraża ludzkim (i krasnoludzkim) siedzibom. Oczywistym jest, iż zasadniczo trolle górskie zamieszkują tereny górzyste, bardzo rzadko wyżynne, nigdy zaś leśne. Nie wiadomo czym jest to uwarunkowane, gdyż jako wszystkożerne z łatwością mogłyby przystosować się niemal do każdych warunków bytowych. Trudno mówić także o stałych siedzibach, z racji wędrownego trybu życia, choć zdarza się, że poszczególne osobniki okupują przez jakiś czas jaskinie i skalne groty. Co jakiś czas przychodzi czas trollich godów, wtedy to samce (nieznaczne większe od samic) stają się maksymalnie pobudzone i agresywne. Nikt nie wie kiedy wypada ów czas oraz jak dochodzi do zapłodnienia i ile trwa ciąża.

Tryb życia, odżywianie

Tryb życia trolla tylko niedoświadczonym wydaje się chaotyczny i pozbawiony sensu. Jego maleńki móżdżek zatopiony gdzieś w otchłani wielkiego łba nastawiony jest na zdobycie pożywienia i prokreację. Wędrując wśród górskich ostępów troll kosztuje wszystkiego, co ma jakąkolwiek wartość odżywczą zaczynając od zielonych pędów roślin, krzaków, poprzez korę z drzew, całe konary, a na zwierzynie kończąc. Nie jest on wprawnym myśliwym, niemniej czasem udaje mu się zagną przypadkiem kozicę czy muflona do wąwozu czy nad skarpę. Życie trolla to nieustanna wędrówka w poszukiwaniu pożywienia, wędrówka, która przyjmuje destrukcyjną formę istnej trąby powietrznej dla wszystkiego, co stanie trollowi na drodze. Trolle górskie miewają często niepohamowane ataki agresji, w czasie których łamią konary, rzucają głazami, skaczą, ryczą, słowem odzywa się w nich czysty i pierwotny zew zniszczenia. Nie posiadając swojej siedziby trolle nie składują swoistych łupów czy innego badziewia. Mają coś przy sobie tak długo, jak długo przykuwa to ich uwagę, porzucając z czasem gdzie popadnie. Obserwując trolla wydaje się, iż jest on w nieustannej furii i cały czas atakuje. Jest to błędem, gdyż prawdziwa natura trolla wychodzi dopiero w konfrontacji z inną istotą. Wtedy to troll zmienia swoje oblicze jeszcze bardziej, wpada w swoisty szał i atakuje. Słaby wzrok trolla rekompensuje dobry słuch i świetny węch, co pozwala mu z łatwością wyczuć ofiarę z odległości nawet 50m.

Walka

Walka w wykonaniu górskich trolli przybiera straszliwy wymiar, lecz tylko w pewnych sytuacjach. Troll porusza się dość nieporadnie, zwłaszcza wobec mniejszych i ruchliwych istot. Nie jest on szybki i zgrabny, toteż jego ataki są dosyć chaotyczne i nastawione wyłącznie na zmiażdżenie lub pochwycenie. Niemniej w momencie, gdy uda się trollowi trafić lub schwytać ofiarę, jej los z reguły jest przesądzony. Atak trolla przyjmuje najczęściej formę wymachiwania długimi, górnymi kończynami bądź próbami zdeptania natręta. Czasem, w obliczu dużego zagrożenia troll próbuje gryźć bądź nawet zwalić się na przeciwnika całym ciałem. Dolne ręce rzadko włączają się do walki, aczkolwiek działają niezależnie od górnej pary i mogą zająć się kolejnym przeciwnikiem, lub zaatakować go niespodziewanie. Ogromne pazury trolla z łatwością rozszarpują mięso, a zbroja skórzana czy nawet kolczuga nie stanowią dla nich wielkiej trudności.

Typowa charakterystyka - Troll górski
Sz	Ww	Us	S	Wt	Zw	I	A	Zr	Cp	Int	Op	Sw	Ogd
3	30	20	7/5	4	15	24	2/3	10	10	10	-	-	-

S - górne ramiona i stopy atakują z siłą 7, dolne ramiona z siłą 5
A - troll atakuje zawsze górnymi kończynami i dolnymi bądź depcząc wroga, gdy wpada w szczególną furię ( Żyw<6) do ataku przyłączają się szczęki atakują z siłą 6

Zasady specjalne

Trolle są odporne na wszelkie działania psychologiczne oraz na wszelkie rozkazy magiczne. Same wywołują strach u istot o wzroście poniżej 2m i grozę u istot o wzroście poniżej 1,5m.
Rana spowodowana ugryzieniem bądź dziabnięciem pazurem może być zainfekowana z prawdopodobieństwem 15%. Trolle posiadają czuły słuch i wszelkie dźwięki z odległości poniżej 18m traktowane są jak głośne. Czuły węch pozwala trollom wyczuć ofiarę z odległości 50m przy sprzyjającym wietrze z 70m. Wyczucie ofiary nie koniecznie musi spowodować ich reakcję (po teście inicjatywy ruszą w kierunku skąd wyczuwają zapach, chyba, że ofiara jest bliżej niż 10m, wtedy istnieje 80% szans, że troll się nią zainteresuje).

Praca ta brała udział w konkursie na najlepszego potwora przeprowadzonym przez Królestwo Szarego Smoka (http://szarysmok.eu.org), a zainicjowanym i sędziowanym przez Jesusa (torment@go2.pl). Była to jednak już kolejna praca tego autora, nie została więc wzięta pod uwagę w konkursie. Nagrodę dla zwycięzcy konkursu ufundował Sklep Internetowy Q-Workshop.com. Zgodnie z regulaminem Królestwa Szarego Smoka, praca ta nie może być zamieszczana na jakichkolwiek innych stronach internetowych, ani gdziekolwiek indziej.