ŚLUZAKI
Pochodzenie

Śluzaki są to istoty bardzo prymitywne, jednak wyspecjalizowane. Budową przypominają w dużym stopniu ameby. Także są to wielkie, bezkształtne stworzenia o galaretowatych ciałach. Żyją w ubogim w pokarm środowisku podziemnych jaskiń i tuneli. Są do tego dobrze przystosowane, gdyż ich słabo rozwinięte organizmy maja niewielkie wymagania. Mogą przeżyć nawet w bardzo niekorzystnych warunkach. Niektórzy twierdzą, że do energia Chaosu wpłynęła na rozwój tych prymitywnych istot. Nie jest to w żaden sposób udowodnione, jednak ich wielkie rozmiary mogą na to wskazywać.

Charakter: neutralny

Budowa ciała:

Są to duże, galaretowate stworzenia. Mogą przybierać różne kształty, jednak najczęściej poruszają się "płynąc" jako duża, owalna, lekko stożkowata kropla. Mogą osiągać nawet do 4 metrów średnicy, jednak przeciętna wielkość śluzaka nie przekracza 1,5 metra. Substancja budująca ich ciała jest półprzezroczysta, jednak nie bezbarwna. Posiada także właściwości fluorescencyjne. Śluzak może być różnego koloru, zaczynając od mlecznobiałego, poprzez odcienie żółci i czerwieni aż po zielony i niebieski. Nie jest to uwarunkowane genetycznie, a zależy jedynie od tego, jakie procesy chemiczne przebiegają akurat w ciele śluzaka. Podczas polowania najczęściej przybiera zielona barwę, gdyż w ten sposób zabarwiają go silne w działaniu enzymy, których najprawdopodobniej użyje w czasie walki. Chociaż budowa ciała śluzaka zdaje się bardzo prymitywna, zaczął on wykształcać coś w rodzaju mózgu. W tym momencie ewolucji można nazwać to jedynie zaczątkiem mózgu, jednak jest już widoczny w postaci ciemniejszego, owalnego kształtu wewnątrz galaretowatego ciała. Śluzaki posiadają stosunkowo dużą masę, gdyż zbudowane są prawie w całości z wody. Nadaje to ich ciałom niezwykłej wprost elastyczności i giętkości i pozwala na przeniknięcie przez dowolnej wielkości otwór. Obrazowo można powiedzieć, że śluzak "przepłynie" nawet przez dziurkę od klucza. Prostota ich budowy ma także wpływ na szybkość ich regeneracji. Ponieważ organy wewnętrzne praktycznie nie istnieją zabicie śluzaka staje się dużym problemem. Może się w całości odbudować nawet w przypadku straty większej części ciała, jeżeli tylko jego "mózg" nie został uszkodzony.

Psychika

Śluzaki nie są zdolne do myślenia. Co prawda pojawia się w ich ciałach zalążek mózgu, jednak nie posiadają jeszcze świadomości. Są odporne na wszelkie oddziaływania psychologiczne. Pomimo tego, że nie odczuwają strachu, będą się cofać i uciekać przed otwartym ogniem.

Występowanie, populacja

Śluzaki żyją w środowisku wilgotnym i ciemnym, takim jak podziemne korytarze i pieczary. Wilgoć w powietrzu zabezpiecza ich ciała przed wysychaniem oraz w znacznym stopniu ułatwia poruszanie się. Mogą także przebywać w środowisku wodnym, jednak nie są do niego przystosowane na dłuższą metę. Żyją w koloniach. Grupy takie są różnej wielkości, w ich skład wchodzi przeważnie ok. kilku do kilkudziesięciu osobników. Taka ich ilość zmusza je do ciągłego przemieszczania się w poszukiwaniu pożywienia. Gdy natrafia na bogaty w żywność tunel, zamieszkany przez jakieś żywe istoty lub obfitujący w mchy i porosty, zatrzymują się i pożywiają aż do całkowitego zaniku pokarmu. Nie posiadają żadnych naturalnych wrogów w swoim środowisku. Prawdopodobnie rozmnażają się przez podział, lecz nie wiadomo tego na pewno - po prostu nikt nigdy tego nie zaobserwował.

Tryb życia, odżywianie

Śluzaki odżywiają się wszelką materią organiczną, na jaką natrafią w swoich wędrówkach po podziemiach. Nie pogardzą także żywą istotą, jeżeli będzie ona na tyle powolna, aby na nie zapolować. Nie wykształciły żadnych organów zewnętrznych, jednak są w stanie, podobnie jak ameby, wyczuwać zmiany temperatur. Jeżeli natrafią na opór podczas polowania są w stanie trysnąć na ofiarę niewielką ilością silnie działających enzymów, które natychmiast zaczynają działać destrukcyjnie na żywą tkankę, bez wpływu jednak na metal i inną, nieożywioną materię. Mogą zrobić to w jakimkolwiek kierunku, gdyż płyn wydostaje się bezpośrednio przez powłokę śluzaka. Niestety enzymów trawiących nie da się wykorzystać w żadnym przydatnym celu, gdyż szybko się rozkładają i po upływie kilkudziesięciu minut całkowicie wyparowują. Po unieruchomieniu ofiary śluzak "połyka" ją w całości. Gdy znajdzie się ona już w jego ciele działać zaczynają pozostałe, nie użyte wcześniej enzymy, które w krótkim czasie rozpuszczają szczątki ofiary. Płynna, bogata w substancje odżywcze "zupa" zostaje w całości przyswojona przez organizm śluzaka. Chyba nie trzeba dodawać, że z powodu przezroczystości galaretowatego ciała śluzaka widok nie jest zachwycający i może spowodować wymioty nawet u zatwardziałych poszukiwaczy przygód.

Śluzak - przeciętny, około 1 metra
Sz	Ww	Us	S	Wt	Zw	I	A	Zr	Cp	Int	Op	Sw	Ogd
3/5*	33	33	2	3	9	10	1	-	1	1	1	1	-

Umiejętności:
brak
Ekwipunek:
brak

Śluzak - duży, około 2,5 metra
4/6*	33	33	3	3	14	10	1	-	1	1	1	1	-

Umiejętności:
brak
Ekwipunek:
brak

Śluzak - olbrzymi, około 4 metrów (wyjątkowy okaz)
5/7*	33	41	4	4	21	10	2	-	1	1	1	1	-

Umiejętności:
brak
Ekwipunek:
brak

* podczas poruszania się po wilgotnej powierzchni

Zasady specjalne

Śluzak nie posiada zmysłu wzroku, lecz jest w stanie zlokalizować żywą istotę z odległości 10 metrów. Każdy śluzak może plunąć w swoja ofiarę silnie działającymi enzymami. Zasięg takiego ataku ograniczony jest do 4 metrów. Zanim śluzak będzie mógł wykonać taki atak musi minąć co najmniej 1 runda. W tym czasie w jego ciele zachodzą procesy chemiczne, dzięki którym kolor jego ciała zmienia się na zielony. Po udanym teście US ofiara zostaje trafiona i otrzymuje k6 obrażeń bez uwzględniania Wytrzymałości. Jeżeli trafiona część ciała była chroniona zbroją, jej Punkty Pancerza liczone są podwójnie. Śluzaki czują strach przed ogniem.