HARPIA
Pochodzenie

Harpia jest prawdopodobnie jednym z pierwszych tworów Chaosu, który zamieszkał na stałe w Starym Świecie. Jest to istota rzadko spotykana, na wpół legendarna. Zabobonni chłopi uważają, że ujrzenie harpii ma przynosić niezwykłego pecha i zwiastować śmierć kogoś bliskiego. Istoty te wzbudzają powszechny strach wśród prostego ludu, nawet jeżeli ich napaści są rzadkie i nie tak destrukcyjne, jak innych pomiotów Chaosu. Harpie zamieszkują najczęściej najwyższe partie górskie, lecz spotkać je można także na innych terenach.

Charakter: chaotyczny

Budowa ciała:

Harpia jest hybrydą człowieka i drapieżnego ptaka, olbrzymiego sępa. Wielkością nie przekracza wzrostu przeciętnego mężczyzny, jednak może wydawać się znacznie większa dzięki potężnym skrzydłom. Po ziemi porusza się na wielkich, ptasich szponach. Także dolna część tułowia na myśl przywodzi wielkiego sępa. Dopiero w górna część korpusu i głowa zachowały ludzkie cechy. Należą one do kobiety rasy ludzkiej, lecz są w groteskowy sposób zdeformowane. Tułów wygląda na bardzo wychudzony i odsłania znajdujące się zaraz pod skórą żebra. Ramiona nie są zakończone rękoma, ale przechodzą w ptasie skrzydła. Głowa kobiety ma w sobie coś demonicznego - czaszka jest nieco wydłużona i zwężona, o bardzo wyraźnie zarysowanych kościach. Wygląda jak gdyby na nagą czaszkę naciągnięto skórę, bez jakichkolwiek mięśni. Wyraz twarzy jest tak upiorny, że gdyby nie lśniące życiem oczy można by pomyśleć, że istota ta zmarła z głodu w wielkich męczarniach. Wąskie, krwiście czerwone wargi odsłaniają rząd ostro zakończonych zębów, gotowych wgryźć się w ciało ofiary. Włosy poczwary przypominają lwią grzywę, są długie i bardzo gęste. Większa część ciała istoty jest pokryta piórami. Są one w większości ciemnobrązowej barwy, lecz występują także inne odcienie brązu i beżu, a czasami także innych kolorów, od białego i czarnego poczynając, na żółtym kończąc. Skrzydła, które mogłyby należeć do olbrzymiego sępa lub kondora, wraz z ogonem pozwalają harpii na skomplikowane manewrowanie w powietrzu. Harpie mają bardzo wzrok, a w otoczeniu orientują się w dużej mierze dzięki wspaniałemu słuchowi. Pomimo tego, że fizycznie mają w sobie cząstkę człowieka, nie są na tyle inteligentne, aby móc się komunikować z innymi rasami. Pomiędzy sobą porozumiewają się przy pomocy krzyków o bardzo wysokiej tonacji, bardziej przypominających ptasi krzyk niż jakikolwiek język.

Występowanie, populacja

Obecnie populacja harpii w Starym Świecie jest bardzo niewielka. Spotkanie z nimi należy raczej do rzadkości, a kilka górskich przełęczy, o których wiadomo, że są zamieszkałe przez te istoty, omijanych jest z daleka. Zamieszkują one wysokie partie gór, zwłaszcza Krańca Świata (największe ich skupiska znajdują się po ich wschodniej stronie). Żyją w skupiskach po 6-12 osobników, za swoje siedziby obierając odpowiednio duże jaskinie. Znaleźć w nich można, poza brudem i szczątkami zjedzonych ofiar, wszelkiego rodzaju błyszczące przedmioty, począwszy od szklanych paciorków i srebrnych monet, na polerowanych tarczach i kamieniach szlachetnych kończąc. Harpie lubują się w takich właśnie lśniących przedmiotach które kolekcjonują. Ograniczona inteligencja nie pozwala im na oszacowanie ich wartości ani domyślenie się zastosowania, dlatego też czasami wolą zabrać miedziany guzik niż skórzaną sakiewkę, ale za to pełną złota. Harpie, które przybywają prosto z Północnych Pustkowi Chaosu, wydają się większe i bardziej agresywne, niż te lokalne, zamieszkujące Stary Świat na stałe.

Tryb życia, odżywianie

Nie wydaje się aby harpie odżywiały się czymkolwiek poza mięsem. Upolowana zdobycz dzielona jest wedle prawa silniejszego, ewentualnie szybszego. Harpie kierują się podczas polowania bardziej słuchem niż wzrokiem, dlatego też wyruszają na polowania nawet w nocy, pomimo bardzo ograniczonej zdolności do widzenia w ciemności.

Walka

Harpie są istotami niezwykle agresywnymi i atakują każdą istotą, która nieopatrznie wkroczyła na ich teren. Czasami starają się zrzucić ją ze skały, lecz zazwyczaj preferują bardziej bezpośredni kontakt. Harpie atakują swoje ofiary z powietrza. Ich główną bronią są ostre szpony, jednak czasami mogą posługiwać się także chwytaną w nie bronią, zazwyczaj prostymi maczugami. Ich zdolności do manewrowania w powietrzu pozwalają im na atak w każda stronę, niezależnie od kierunku lotu. Jeżeli ofiary okażą się zbyt trudnym celem do zniszczenia harpie starają się zasypać je gradem kamieni. Chwytają w swe szpony odłamki skalne wielkości ludzkiej głowy i zrzucają je na cel ze znacznej wysokości. Im wysokość jest większa, tym kamień zada większe obrażenia, jednak istnieje mniejsze prawdopodobieństwo na trafienie. Modyfikatory może określić MG sam zależnie od swojej woli. Ja proponuję za każde 50 metrów +1 do Siły oraz -5 do US (ale dopiero powyżej 100m).

Typowa charakterystyka
Sz	Ww	Us	S	Wt	Zw	I	A	Zr	Cp	Int	Op	Sw	Ogd
34	41	25	4	4	11	20	1	33	33	14	43	66	5

Zasady specjalne

Harpie latają jak istoty pikujące, a podana poniżej Szybkość tyczy się jedynie poruszania się po ziemi. Może wzbudzać strach w niektórych istotach żywych, lecz zależy to od decyzji MG.