"Zaufaj będąc szczurem, nie wpadaj w gniew będąc wołem, szukaj wolności pod tygrysa znakiem, szukaj słabości przy cieniu zająca, smok emocje twe ukryje, jako wąż zachowaj swe prawdziwe lico, szukaj kłamstw w rżeniu konia, panika nie znana kozie, jako małpa pilnuj granic wytrzymałości swych, lojalność dla koguta niczym cierpienie dla psa tak jak decyzja dla świni..."

Manuskrypt znaku

Wiara czyni cuda
"Wiele jest tajemnic, których nigdy nie odkryjemy tak jak gwiazdy na niebie, których nie dosięgniemy ręką. Jak blask księżyca rzucający cienie w nocy. Jak szum morza, grzmi bez przerwy. Jak oddech kobiety, delikatny i niezrozumiały. Zatem czego szukamy? Każdy bowiem szuka czegoś. Inaczej nigdy w życiu niczego nie znajdzie. Dla jednych jest to odpowiedź na pytanie, dla innych wyjaśnienie niezrozumiałych słów, albo historii. Z czasem sam dojdziesz do tego. Nie mogę bowiem zdradzać ci twoich sekretów. One są dla ciebie."

Księga mistrzów

     - Mistrzu. Ile lat zajmie mi nauka?
     - Dwadzieścia lat, jeżeli nie umrę wcześniej.
     - A jeżeli będę ćwiczył dwa razy dłużej?
     - Trzydzieści lat, jeżeli nie umrę wcześniej.
     - A jeżeli będę medytować nocami?
     - Czterdzieści lat, jeżeli nie umrę wcześniej.
     - Jak to, Mistrzu? Nie rozumiem.
     - Im większy pośpiech tym gorzej. Tylko będąc cierpliwym dojdziesz do celu.
        Nie próbuj przyśpieszać nauki, ona sama wybierze tempo.


"Wiara jest podstawą nauki. Jeżeli nie uwierzysz w swoje czyny, nie posuniesz się ani o krok do przodu. Jeżeli uwierzysz na tyle, aby móc się uczyć, zrobisz postęp. Wiedz zatem, iż nie zdziałasz nic, choćbyś trenował latami jeżeli wcześniej nie uwierzysz."

Księga mistrzów

Jian Quan
-   Walka szablą jest jedną z pierwszych form z użyciem broni stali. Wielcy mistrzowie opracowali do niej własne techniki, aby walczyć w charakterystyczny dla siebie sposób. Wiedz, że trzymając ją w rękach, czujesz się jakbyś miał dar od swego boga. Stojąc naprzeciwko rywala, trzymając szablę czujesz się pewniej, jeżeli to ty wykonasz pierwszy atak.
-   A jakie to ma znaczenie, Mistrzu?
-   To proste. Czyż nie jest tak, że gdy zaatakujesz, zmusisz przeciwnika do obrony? Czyż nie jest tak, że jeżeli zadasz cios, on będzie musiał go sparować, albo uniknąć?
-   Tak właśnie jest, ale co będzie wtedy, gdy przeciwnik mimo to zyska przewagę?
-   Przewagę zyska dopiero wtedy, gdy ty popełnisz błąd. Nie możesz sobie na to pozwolić.
-   A jeżeli to on pierwszy zaatakuje?
-   To będzie także twój błąd. Jeżeli zaatakuje, będzie to oznaczać, że zwlekałeś i się bałeś. Wtedy wyjdzie na jaw, czy zapamiętałeś nauki. Nie możesz sobie pozwalać na błędy.


"Pchnięcie, cięcie, rana, krew, śmierć. To przynosi Jian Quan - władanie szablą. Prawdą jest bowiem to, że śmierć jednego wykluczy śmierć drugiego. Prawdę powiadam wam, uwierzcie zatem w swe umiejętności i nie wykorzystujcie ich bez potrzeby. Ja bowiem popełniłem ten błąd."

Księga mistrzów

-   Zatem muszę być najlepszy?
-   Co oznacza "najlepszy"?
-   Czy muszę być lepszy od przeciwnika, aby go pokonać?
-   Nie. Wiara jest podstawą, bez niej nigdy nie zwyciężysz.
-   Więc co muszę robić?
-   Po prostu ucz się.
-   Mistrzu. Jak to jest z tą szablą? Opowiedz mi o niej.
-   Wiesz jak wygląda. Zawsze przypominam: nie myl z kataną. Szabla ma szerszą klingę, jelce są okrągłe. Katana jest stosowana do innych celów, jest wąska, w zależności od płatnerza prosta lub wykrzywiona. Na początku trenowałeś drewnianą bronią, przechodzisz na metalową. Zobaczysz jaka to jest różnica.
-   Ale jak nią się walczy?
-   Zawsze pamiętaj o szybkości i celności. One są najważniejsze.
-   Myślałem, że chodzi o siłę.
-   Siła stoi na ostatnim miejscu. Nie jest konieczna do zwycięstwa. Jeżeli użyjesz siły, jako najważniejszej cechy, przeciwnik pokona cię od razu. Jeżeli będziesz wystarczająco zwinny, będziesz szybko reagował i zmieniał pozycje, będziesz sprawiał kłopoty rywalowi.

"Wpraw w ruch swą broń, wojowniku! Nakaż jej przemówić! Niech mówi bez przerwy, dopóki nie nakażę ci jej uciszyć. Niech wiruje wokół twego ciała. Niech wzbudza strach w oczach innych! Niech rozetnie powietrze niczym ciało przeciwnika. Niech spłynie po niej krew."

Księga mistrzów

Quiang Quan
-   Walcząc włócznią dowodzisz, iż jesteś wprawiony w boju szablą. Wiedz bowiem, że to o wiele trudniejsza sztuka.
-   Jak zatem walczy się włócznią?
-   Każda walka jest nierówna. W każdej walce wykorzystuj przewagę, a likwiduj słabość. Wiesz zatem jaka jest przewaga w włóczni?
-   Jej długość?
-   Tak. Tym bardziej gdy przeciwnik ma broń krótką. Wykorzystuj dystans, ale nie pozwól, aby rywal zbliżył się do ciebie.
-   A jeżeli podejdzie?
-   To będzie twój błąd. Włócznię przekształć w kij i walcz nią jak kijem według nauk. Nie ma innego wyjścia.
-   A jeżeli włócznia zostanie złamana?
-   Także to wykorzystaj. Mając dwie krótsze pałki możesz sprawić wiele bólu. Dwa krótkie kije, to śmiertelna broń w rękach wojownika.
-   Jak to, mistrzu?
-   Wykorzystuj każdą przewagę. Teraz masz dwie pałki, a przeciwnik jedną broń krótką. Z czasem nauczysz się wykorzystywać je w odpowiedni sposób. Pamiętaj, włócznia ma prawie dwa metry długości i ostrze. Tak jakbyś miał kij i nasadził na niego grot od strzały.

"Każdy przedmiot w rękach wojownika jest bronią. Każdy. Czy to kawałek sznurka, czy liść leżący na ziemi, czy podkowa zgubiona przez konia. Wprawna ręka wykorzysta to przeciwko rywalowi powodując jego porażkę. Zatem nikt nie jest bezbronny, chyba że stoi w pustym pokoju bez żadnego przedmiotu. Wtedy w ostateczności wykorzysta on swe ciało."

Księga mistrzów

-   Ile lat będę uczył się walki włócznią, aby opanować podstawowe zasady?
-   Trenowałem dziesięć lat i nadal trenuję. Włócznia jest niezrównana, ale i trudna. To bardzo ważne, nie korzystaj z niej, jeśli nie umiesz jej dobrze wykorzystać.
-   Ale przecież pchnięcie włócznią jest wyjątkowo proste.
-   Czyżby? Nigdy nie spotkałem się z kimś, kto nie uniknąłby mego pchnięcia. Tobie może się jedynie wydawać jakie to jest proste. Jednak tak nie jest. Nigdy tak nie będzie. Musisz się na to nastawić.
-   Włócznia jest najtrudniejszą bronią?
-   Nie mogę tego powiedzieć. Dla kogoś jest najtrudniejsza, dla kogoś innego łatwiejsza. Każdy przepełniony jest innym duchem. Jak dla ciebie świnia śmierdzi, tak dla mnie wydobywa cudowną woń.

"Włócznia. Królowa broni. Niebezpieczna, fascynująca, tajemnicza. Da się opanować tylko temu, który poświęci jej całe swoje życie. Niektórzy zostają przez nią zabici, inni triumfują trzymając ją w spoconych dłoniach. Każde pchnięcie jest potężne. Każdy ruch jest pełen gracji. W wietrze wygląda niczym jedwab porwany przez niewidzialną siłę. Włócznio! Ocal me życie!"

Księga mistrzów

Duan Gun Quan
-   Pamiętasz, jak mówiłem ci o włóczni? O wyjściu z sytuacji, gdy zostanie złamana?
-   Powstają wtedy dwie pałki.
-   Tak. Pałki są jednak bardzo niebezpieczną bronią i sam się o tym przekonasz.
-   Jaki jest ich główny atut?
-   Znane są jako najszybsze. W bardzo krótkim czasie, możesz zasypać wroga gradem ciosów.
-   A wady?
-   Musisz ciągle poruszać się, zmieniać pozycje, a co najważniejsze wyćwiczyć mięśnie rąk. Ataki nie muszą być aż tak celne, ważne żeby były szybkie. Zauważ, że zdziałasz o wiele więcej dwoma pałkami niż jedną.
-   Zatem zawsze muszę mieć dwie.
-   Nie. Powinieneś mieć dwie, jedną także możesz się bronić.

"Nieporuszony niczym góra, niepowstrzymany niczym ogień, spokojny niczym las, zwinny niczym wiatr. Na niebie i na ziemi tylko mnie należy się podziw."

Motto na sztandarze Takeda Shingen (1521-1573)

-    Pałką nie da się zadać rany ciętej.
-    Owszem. Dlatego wykorzystuj jej twardość. Jeżeli będziesz wystarczająco szybki przewrócisz przeciwnika na plecy.
-   Jak to się robi?
-    Mówiłem ci, że każdy krok jest kopnięciem. Gdy kopniesz rywala i zrobisz krok za niego, możesz bez przeszkód uderzyć go w nerkę, w tył kolana czy nawet potylicę.
-   Ale co to ma do rzeczy?
-   Będąc z tyłu możesz bez problemów przewrócić przeciwnika. Musisz tylko wiedzieć jak.
-   Więc jak to się robi?
-   Nauczysz się. Nauczysz.
-    Ale kiedy, mistrzu?
-    Cierpliwość jest równie ważna jak wiara. Bez niej nie zrobisz nic. Musisz uczyć się tyle ile trzeba. To konieczne.

"Prędkość nie jest częścią prawdziwej Drogi strategii. Prędkość sprawia, iż rzeczy wydają się szybkie lub wolne, zależnie od tego, czy są zgodne z rytmem. Niezależnie od swej Drogi, mistrz strategii nie wydaje się szybki."

Miyamoto Musashi, Księga Pięciu Kręgów - Księga Ognia

Bi Chou Quan
-   Sztylety to najkrótsza ze znanych mi broni z ostrzem. Mimo, że krótkie, są śmiercionośną bronią. Sam się o tym przekonasz podczas nauk.
-   Czy one wyglądają tak samo jak te sztylety myśliwskie?
-   Nie. Te są mniejsze. Ich ostrza są w kształcie liści, a rękojeść nie ma jelców i owinięta jest skórą. Zdarza się, że sztylety mają na sobie wygrawerowane nazwisko płatnerza.
-   Opowiedz mi coś jeszcze o sztyletach, mistrzu.
-   Sztylet w dawnych czasach był najpopularniejszy. Był łatwo dostępny, lekki i łatwy w posługiwaniu się. Nie wymagał dużej siły. Ludzie doskonalili się w posługiwaniu się nim. Jednakże podczas bitew nie przydawał się. Był kompletnie bezużyteczny. Wykorzystywali je zabójcy i szpiedzy. Ta broń była dla nich idealna.
-   Jakie są atuty sztyletów?
-   Tak samo jak w pałkach liczy się szybkość. Bazuje na precyzji ciosu. Łatwo się nimi rzuca, choć czasem nie są odpowiednio wyważone.
-   Czy w walce bezpośredniej są skuteczne?
-   Raczej nie. Nie wykorzystuj ich, kiedy przeciwnik ma dłuższą broń. Sztylety najlepiej sprawdzają się, gdy zadasz cios od tyłu. Wprawdzie jest to rodzaj niehonorowej walki, dla zabójców są nieocenione.

"Skryj się w cieniu, przeskocz do drugiego. Bądź niezauważony. Bądź niebezpieczny. Spraw, aby twoi wrogowie bali się ciebie. Niech trzęsą się ze strachu, gdy usłyszą twe imię. Niech chwycą za broń, gdy zauważą jakikolwiek cień. Niech nadstawiają uszu, aby cię usłyszeć. To nic nie da. Bowiem ty, ze sztyletami w ręku jesteś niewidzialny i niesłyszalny."

Księga mistrzów

-    Jeżeli sztylety są takie krótkie, to jak można zadać poważne rany?
-   Jeżeli stosujesz je w walce bezpośredniej zawsze trafiaj w nadgarstki przeciwnika. Tam znajduje się sekret jego życia, u ciebie jest tak samo. Gdy rozetniesz to miejsce, w niekrótkim czasie rywal umrze przez utratę krwi.
-    Można się przed tym jakoś obronić?
-   Oczywiście. Ale to trudna sztuka, zwłaszcza gdy on nie ma broni.
-    A jeżeli przeciwnik także ma sztylety?
-    To jest tak, jakbyś walczył szablą na szable, kijem na kija, czy ręką na rękę.

"Niewidzialność to podstawa. Jak to zrobić, skoro jest to niemożliwe? To jest właśnie sztuka. Jeżeli staniesz się niewidzialny, staniesz się niepokonany. Idź zatem ćwiczyć, za kilka lat zrozumiesz co miałem na myśli..."